Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
азбандық — зат. Азбанға қатысты, азбанға тән қасиет. ≈ Құла қасқа а з б а н д ы ғ ы н әлі қоятын емес … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақта — зат. Азбан, пішпе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
піштіру — ет. Жануарлардың жыныс бездерін алып тастауы. Піштірілген малды ақта дейді. Жылқыны ақталау үшін піштіреді, бұқаны, бураны кестіреді, қошқар мен текені тарттырады. Үйірге салынбайтын қазақы жылқы тұқымын құнанында, дөненінде піштіреді. Егде… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақпа — 1 (Сем., Абай) 1. ұшы сүйір таяқ. А қп а дегеніміз таяқтың бір түрі (Сем., Абай). 2. алғашқы көбік қарда лақтырысып ойнайтын ойын түрі. Қыста а қ п а ойынын ойнаймыз (Сем., Абай) 2 (Шығ.Қаз., Зайс.) көбіне үлкен өзендерде қолданылатын аудың бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақта — 1 (Шымк.: Сайр., Қызылқ.; Алм., Шел.) сүтті қарынға құйып, күннің қызуымен ұйытылған айран. Мұны, көбіне, қойшылар жасап ішкен. Бұрын қойшылар далада қой сауып, а қ т а ішетін (Шымк., Қызылқ.) 2 (Шымк., Түлк.) қойыртпақ, қойшының асы 3 (Көкш., Қ… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеңірсік — (Алм.: Шел., Еңб қаз., Жам.; Жамб.: Шу, Луг.) кеңсіріктің ішкі беті. Ерменнің исі к е ң і р с і г і м д і қауып, үсті үстіне түшкіріп жібердім (Алм., Жам.). Азбан еркектің қолаңса исі қаңсық к е ң і р с і г і н жарып жібере жаздаса да...… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шал ауыз қой — (Рес., Сарат.) үлкен азбан қой, қошқар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
азбансын — ет. ауыс. Азбан секілді қылық көрсету. Әңгүдік, әкірең қаққан, албыт сөзді, Көк ешкідей жыртық көзді. Алтайдың кәр жынындай бақылдаған, Көк сақал, а з б а н с ы н ғ а н, бұл кім өзі? (І.Жансүгіров, Таңд., 72) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежімден — кежімде етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Астында үкіленіп, к е ж і м д е н г е н пілдей боз азбан (М. Мағауин, Аласапыран, 100) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
